Ik heb zonet naar het nieuw geluisterd, maar met maar 1 oor. Dus de kleine caveat is er natuurlijk dat het zou kunnen dat ik de feiten verkeerd heb begrepen. Maar als ik de feiten correct heb begrepen - en het lijkt mij zeker niet onrealistisch dat het zo is gebeurd - dan is de overheid, meer bepaald: welbepaalde regulering - alweer verantwoordelijk voor het overlijden van een kind.
Het verhaal gaat over een onthaalmoeder die veroordeeld is omdat ze een kind heeft laten sterven - in haar eigen kots notabene. Allemaal heel tragisch; maar waarom verwijt ik dit dan 'regulering'? Is het niet duidelijk dat de onthaalmoeder verantwoordelijk is? Eigenlijk niet, want als we verder luisteren, komt er een aap naar de mouw. De moeder in kwestie heeft eerst moeten zorgen dat het 'teveel' aan kinderen - gedefinieerd door de arbitraire overheid in kwestie - weg moest, vooraleer ze de hulpdiensten kon bellen. Indien er niet zo'n regulering was, had ze waarschijnlijk niet moeten vrezen voor een straf voor een 'teveel' aan kinderen en hoogstwaarschijnlijk direct de hulpdiensten kunnen bellen.
Het is misschien niet zo duidelijk als sommigen het wel willen, maar incentives doen er wel degelijk toe. Regulering, als ex ante middel om dit soort zaken te vermijden, kan even goed zorgen voor ex post incentives om dit soort zaken te verergeren. Regulering is geen wondermiddel.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten