Door een discussie over 'stickyness' van lonen, ben ik wat dieper gaan nadenken over het concept minimumloon en ben tot de conclusie gekomen dat het een compleet nutteloos concept is, gebaseerd op een visie van economie dat agreggaten toelaat.
In correcte (lees: Oostenrijkse) economie is het concept 'werkloos' een leeg concept. Je hebt mensen die een deel van hun tijd spenderen in loonarbeid bij anderen en je hebt mensen die volledig 'self-employed' zijn; i.e. zelfstandige. Het concept 'werkloos' is daarbij zinloos: mensen die niet werken in loonarbeid zijn niet 'werkloos', maar 'zelfstandige'.
Dit heeft invloed op het concept van het minimumloon. Wat het minimumloon doet, is niet het creëren van werkloosheid, maar het wegnemen van bepaalde mogelijkheden, waardoor bepaalde mensen geduwd worden in een situatie die ze zelf suboptimaal vinden (want anders zouden ze werk gevonden worden aan een loon); maar dit is geen situatie van 'werkloosheid' maar van 'zelfstandige'. Omwille van heuristische redenen is het geen slecht idee om het concept 'werkloosheid' te behouden; maar strikt genomen is het een leeg concept. Het is daarom ook dat de stelling 'minimumlonen creëren werkloosheid' niet altijd per se opduiken in de 'statistieken': omdat deze statistieken gewoon aggregaten zijn die op een bepaalde manier verzameld worden. Maar deze aggregaten missen 'the fundamental mechanisms of change', i.e. geven maar een heel ruwe visie van de borstel. Correcter is het om te zeggen dat minimumlonen mogelijkheden wegnemen die mensen anders zouden hebben. Op zich is dat niet per se en a priori slecht en het zou relatief minder slecht zijn als we niet in een samenleving woonden waar om als zelf standige (legaal) geld te verdienen, je ook een hoop diploma's en certificaten moet hebben. (Als je een bedrijf wilt openen, als zelfstandige, moet je op zijn minst een soort van boekhoudkundig diploma hebben.) Dit zorgt er natuurlijk voor dat veel mensen die praxeologisch onder het concept 'zelfstandige' vallen, quasi geen mogelijkheid hebben om legaal geld te verdienen.
Alweer: om middel van heuristische redenen kan het handig zijn om daarover te spreken. Maar het heeft op zich geen enkele betekenis.
De reden waarom dit belangrijk is, is omdat iemand opmerkte dat 'wagestickyness' 'toch' bewijst dat Mises zijn stelling dat er geen werkloosheid zou zijn in een markt, onzin is. Deze opmerking mist omwille van 2 redenen compleet de bal.
De eerste reden is dat het opmerken van 'wagestickyness' niet meer is dan het opmerken dat de markt, zoals we die in rl kennen, niet compleet perfect, soepel en snel is. Dat is zeker waar en is bekend in de Oostenrijkse school al sinds 1871; niemand heeft ooit beweerd dat de markt perfect is. Wijzen op imperfecties en daaruit een aggregaat concept af leiden slaat op niets: ja, mensen zullen niet de optimale werkgelegenheid bereiken die ze wel zouden hebben als ze volledige informatie hebben. Maar gegeven de informatie en mogelijkheden die ze hebben, zullen ze hun arbeid oriënteren tussen werken in loonarbeid en als zelfstandige.
De tweede reden is dat Mises geen stelling aan't maken was over de empirische, imperfecte wereld die we hebben: Mises was in een argument tegen mensen - zoals Keynes - dat zelfs als de markt geheel perfect is, we 'werkloosheid' zullen hebben, i.e. minder dan optimaal gebruik van de beschikbare arbeid in het proces als geheel. We kunnen nu ook - door de benadering die ik hierboven heb uitgelegd - aantonen dat Keynes zijn benadering compleet ridicuul is: er is niet zoiets als 'werkgelegenheid' dat ervoor zorgt dat sommigen 'werkloos' zijn, ook al zouden ze dolgraag een 'job' hebben. 'Werklozen' zijn zelfstandigen en kunnen op die manier geld verdienen - als het hen niet wordt verboden, dat is.
Keynes aggregates hide the fundamental mechanisms of change. Jup, het is waar, yet again.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten