Het is ongeveer zoiets:So I come again to the 2x2 matrix I often use to describe the state of economics. Rows depicting the problem situation (simple or complex) and columns depicting the results (order or disorder), and the cells as follows (upper left [simple/order] -- neoclassical; upper right hand [simple/disorder] -- Marxian; lower left [complex/order -- Austrian and New Institutional; and lower right [complex/disorder] -- Keynesian and market failure theory).
------------------------------Order----------------------------------------------Disorder
Simple-------------------Neoclassical----------------------------------------Marxian
Complex-----------------Austrian---------------------------------Keynesian/Market failuretheory
Ik denk dat dit eigenlijk een redelijk goede beschrijving - zij het, natuurlijk, wat oppervlakkig - is van hoe dat economische scholen kijken naar het economisch systeem.
De neoklassieken krijgen 'simpel' omdat ze een vereenvoudiging maken van de werkelijkheid (homo oeconoicus, perfecte competitie, etc.) en er daardoor een orde zien in de samenleving. Marxisme krijgt simpel omdat de verklaringen die worden gegeven heel eenvoudig toegankelijk zijn - maar ze concluderen wel dat er daardoor geen eenvoudige ordening is in de samenleving. De Keynesianen krijgen complex omdat hun theorieën inderdaad uitgaan van complexe fenomenen en er daardoor een niet-geordende orde ontstaat (hun conclusies zijn echter wel minder eenduidig; niet alle Keynesianen zijn per se voor het vervangen van het marktsysteem). Tot slot hebben we natuurlijk de Oostenrijkers die een complexe orde zien, waarbij de voornaamste taak is om te zien hoe coördinatie gebeurt in een samenleving.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten