Het is interessant hoe er altijd verwacht wordt dat liberalen, die hun filosofie consequent doortrekken op alle vlakken in de samenleving, altijd over alles alles moeten weten. Indien je de vernietiging van het staatsmodel van de sociale zekerheid beargumenteert, moet je weten (1) hoeveel geld daar in gaat, (2) hoeveel verspilling er is, (3) wat de cijfers waren van hoe het privaat gebeurde, (4) nauwgezet deze mechanismen kunnen beschrijven, etc. En dat is maar over 1 issue; gelijkaardige eisen worden gesteld als je een mening hebt over om-het-even-wat.
Ik zelf ben bijvoorbeeld niet echt veel bezig met alle data op te zoeken over private mechanismen van het vrijwillige collectief dragen van mogelijke problemen. De broedergemeenschappen, de caritas, en al die zaken en hoe dat in het verleden gebeurde zijn zaken waar ik me niet nauwgezet in verdiep. 'k ken de argumenten, 'k heb een beetje in de literatuur gelezen en 'k denk dat het argument inderdaad aan de kant is van zij die tegen de staatsoplossing beargumenteren. (Het is ook opvallend hoe weinig literatuur - als in: geen - bestaat om te beargumenteren tégen deze mechanismen; die periode wordt simpelweg 'vergeten' of geportretteerd als een asociale periode, waar de armen stierven op straat wegens het gebrek aan sociale zekerheid.)
Ikzelf 'specialiseer' (in zoverre je daarover kan spreken) me eerder in het conceptueel maken van de menselijke mechanismen ('human action') achter allerlei soorten processen in een vrije samenleving/in vrijheid. (Daarom ook dat ik Ostrom zo interessant vindt en zeker wat over haar werk ga bijlezen.) Maar natuurlijk ken ik daarom niet genoeg over al de regulering op de internationale kapitaalmarkten, alle wetgeving in de energiesector en al die andere sectoren die vandaag de dag verweten worden 'geliberaliseerd' te zijn - terwijl enkele oppervlakkige waarnemingen het tegendeel al kunnen bewijzen.
Als het tegenovergestelde echter wordt beargumenteerd - 'de overheid moet het doen' - dan heb je het, he. De deus-ex-machina die het even zal oplossen - of beter: verschuiven naar de belastingsbetaler (maar ja; de rijken betalen nog niet alles wat ze hebben aan de staat, dus dat valt even mee). Als je dan tracht uit te leggen waarom het marktmechanisme (prijsmechanisme, vrijheidsmechanisme - het is maar hoe je het wilt noemen) conceptueel beter is, dan wordt er weer gevraagd naar het wat, het hoe, het hoeveel, etc.
Vooral grappig is het als ze hun eigen wensen opleggen aan de markt. De uitkomst van de (beperkt toegelaten) markt beantwoord niet aan hun wensen, dus de markt moet (verder) gereguleerd (of verboden) worden door de overheid, om dit te vervangen door hun wensen. De transmissie van de individuele wensen van eenieder wordt, in plaats van het uit te breiden, terug beperkt. En het is inderdaad perfect mogelijk om belastingsgeld te eisen om dit probleem 'op te lossen'; maar daarmee heb je natuurlijk geen duurzame oplossing bereikt. (Alweer: conceptueel zijn er duidelijke redenen waarom overheden geldverkwistend werken - wegens het complete gebrek aan connectie tussen klant en producent.)
Maar als je als liberaal niet *alles* weet, ben je bij voorbaat verloren. Dat is hoe dit intellectueel debat werkt. 'k zou toch durven zeggen dat dit eerder aan de nadelige kant is voor hij die kiest voor een consequent liberalisme.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten