dinsdag 18 mei 2010

Een kleine noot over 'Libertarian Paternalism'

In de blogospheer - en de Amerikaanse libertarische, intellectuele wereld - was er recentelijk een heel debat over 'Libertarian Paternalism'. 'k ga niet beweren dat ik het geheel uitstekend heb gevolgd, maar 2 waardevolle links zijn de volgende.

(1) The Knowledge Problem of the New Paternalism en Little Brother is Watching you: New Paternalism on the Slippery Slopes zijn 2 papers door (o.a.) Mario Rizzo dat de new Paternalism uitstekend bekritiseren.

(2) Cato-Unbound discussie tussen verschillen voor- en tegenstanders over de New Paternalism.

In het algemeen ben ik niet ongevoelig voor het argument van de Libertarian Paternalists, i.e. trachten de situatie te verbeteren van mensen zoals geoordeeld vanuit hun eigen preferenties. Bijvoorbeeld: als iemand dreigt omvergereden te worden, dan is het 'libertarian paternalistisch' om hem weg te duwen, ook al gebruik je op die moment 'dwang' of 'geweld'. Het fundamentele probleem met de New Paternalism is echter dat het fundamenteel om een beleidsmaatregel gaat, waardoor alle mensen gelijk behandeld worden onder een bepaald systeem. De mogelijkheid tot individuele 'nudges' vervalt daarmee en blijft een collectivistische vorm van het benaderen van de samenleving, zonder respect te hebben voor individuen.

Er is niets op tegen om mensen uit de weg te duwen voor rijdende vrachtauto's, of mensen te dwingen een ontwenningskuur te laten volgen voor een bepaalde drugs. Maar dat is een individuele context, door vrienden en familie, dus met gebruik van gedecentraliseerde beslissingen, door mensen waar de persoon in kwestie (doorgaans) vrijwillig mee omgaat, die kennis hebben van de achtergrond en mogelijkheden (en mss zelfs wensen) van het individu. Niet te verwarren dus met een staatsoplossing, ook al is deze misschien beter dan gewoonweg zaken verbieden.

Geen opmerkingen: