Volgens iemand zou Espen Andersen zijn analyse 'bewijzen' dat de lagere sociale klasse 'niet in staat is om hun kinderen op te voeden'. Daarom moet de overheid dit doen, door uitgebreide kinderopvang en onderwijs.
Los van de intenties die hier alwéér worden verward met de keuze van bepaalde processen, moet er opgemerkt worden dat dit bepaalde proces wel heel dubieus is: vermits de lagere klasse haar kinderen niet kan opvoeden, moet een door hoofdzakelijk de middelklasse bepaald beleid de oplossing bieden.
De vooronderstellingen daarvan zijn, dat het beter is dat de overheid voor die bepaalde kinderen opvoed dan de ouders (terwijl, vooronderstellen we, andere ouders wel voor hun kinderen mogen blijven zorgen). De bepaling gebeurt natuurlijk door de politiek zelf - dat hoofdzakelijk een affaire is van de middenklasse (waardoor er een grotere vervreemding tussen politiek en de 'lagere sociale klasse anderzijds'). In welke mate zou je dan nog kunnen spreken over gelegitimeerd beleid om mensen te helpen in plaats van, bijvoorbeeld, dwang om bepaalde voorkeuren op te leggen qua opvoeding?
Los van de vooronderstelling dat 'ouders hun kinderen niet kunnen opvoeden omdat ze van een lagere sociale klasse zijn', vraag ik me toch af waarom daar in eens uit volgt dat uitgebreid overheidsbeleid de oplossing kan bieden. Van zodra ik meer weet over Espen zijn argumenten, laat ik het weten.
Los van de intenties die hier alwéér worden verward met de keuze van bepaalde processen, moet er opgemerkt worden dat dit bepaalde proces wel heel dubieus is: vermits de lagere klasse haar kinderen niet kan opvoeden, moet een door hoofdzakelijk de middelklasse bepaald beleid de oplossing bieden.
De vooronderstellingen daarvan zijn, dat het beter is dat de overheid voor die bepaalde kinderen opvoed dan de ouders (terwijl, vooronderstellen we, andere ouders wel voor hun kinderen mogen blijven zorgen). De bepaling gebeurt natuurlijk door de politiek zelf - dat hoofdzakelijk een affaire is van de middenklasse (waardoor er een grotere vervreemding tussen politiek en de 'lagere sociale klasse anderzijds'). In welke mate zou je dan nog kunnen spreken over gelegitimeerd beleid om mensen te helpen in plaats van, bijvoorbeeld, dwang om bepaalde voorkeuren op te leggen qua opvoeding?
Los van de vooronderstelling dat 'ouders hun kinderen niet kunnen opvoeden omdat ze van een lagere sociale klasse zijn', vraag ik me toch af waarom daar in eens uit volgt dat uitgebreid overheidsbeleid de oplossing kan bieden. Van zodra ik meer weet over Espen zijn argumenten, laat ik het weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten