The contrast with Locke's ideal historical process view is in part this: while both views [de zijn en die van Locke] use the concept of pure procedural justice, they specify this concept in different ways. The historical process view focuses on the transaction of individuals and associations as these are constrained by the principles and proviso applying directly to the parties in particular transactions.
By contrast, as a social process view [Rawls zijn visie], justice as fairness focuses first on the basic structure and on the regulations required to maintain background justice over time for all persons equally, whatever their generation or social position. Since a public conception of justice needs clear, simple and intelligible rules, we rely on an institutional division of labor between principles required to preserve background justice and principles that apply directly to particular transactions between individuals and associations. Once this division of labor is set up, individuals and associations are then left free to advance their (permissible) ends within the framework of the basic structure, secure in the knowledge that elsewhere in the social system the regulations necessary to preserve background justice are in force. (Mijn toevoegingen.)
Hierin stelt Rawls een goed onderscheid tussen zijn visie op 'justice as fairness' en de meer Lockeaans-Nozickaanse conceptie van rechtvaardigheid. Ik durf zelfs te zeggen dat hij hier wel degelijk Nozick zijn theorie op het oog houdt - die zelf de woorden 'historical theory of justice' gebruikt - dan Locke, maar Locke gebruikt om niet rechtstreeks Nozick aan te vallen.
De Locke-Nozick traditie stelt dat rechtvaardigheid uitsluitend gaat tussen (telkens) 2 partijen: wij komen vreedzaam/vrijwillig overeen, met respect voor elkaars eigendom of niet.
Rawls stelt hier duidelijk dat er een rechtvaardigheidssysteem moet zijn dat los staat van de inreactie tussen personen (en dat deze individuen dus kunnen interageren met in hun achterhoofd de wetenschap dat dit systeem er zal zijn).
Maar hoe kan dit systeem in stand gehouden worden? In het historische model is dit duidelijk: als mensen met elkaar vreedzaam overeenkomen, kunnen ze ook nog eens zelf zien dat dit tot stand gehouden wordt. Maar in het Rawlsiaanse schema is het wel degelijk zo dat er een externe 'background justice and principles' aan het werk is, een derde instantie die niets met de 2 interagerende partijen te maken heeft. (En deze partijen kunnen met dit systeem in hun achterhoofd ageren.) Dit systeem zou dan, vooronderstelbaar, gelijke kansen en dergelijke waarborgen, waardoor ik niet bang moet zijn om onrechtmatig met u te interageren, omdat ik weet dat je gelijke kansen hebt door deze derde instantie.
De Locke-Nozick traditie stelt dat rechtvaardigheid uitsluitend gaat tussen (telkens) 2 partijen: wij komen vreedzaam/vrijwillig overeen, met respect voor elkaars eigendom of niet.
Rawls stelt hier duidelijk dat er een rechtvaardigheidssysteem moet zijn dat los staat van de inreactie tussen personen (en dat deze individuen dus kunnen interageren met in hun achterhoofd de wetenschap dat dit systeem er zal zijn).
Maar hoe kan dit systeem in stand gehouden worden? In het historische model is dit duidelijk: als mensen met elkaar vreedzaam overeenkomen, kunnen ze ook nog eens zelf zien dat dit tot stand gehouden wordt. Maar in het Rawlsiaanse schema is het wel degelijk zo dat er een externe 'background justice and principles' aan het werk is, een derde instantie die niets met de 2 interagerende partijen te maken heeft. (En deze partijen kunnen met dit systeem in hun achterhoofd ageren.) Dit systeem zou dan, vooronderstelbaar, gelijke kansen en dergelijke waarborgen, waardoor ik niet bang moet zijn om onrechtmatig met u te interageren, omdat ik weet dat je gelijke kansen hebt door deze derde instantie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten