Niet als je het zo vertelt, nee. Maar wat de critici zeggen, is dat het wel noodzakelijkerwijze totalitair moet zijn. (Onthouden het verschil tussen enerzijds een 'dictatuur' (waarin een kleine elite beslissingen neemt waar je niet onderuit kan) en 'totalitair' (waarin over een heel groot domein beslissingen worden genomen; een democratie kan totalitair zijn, net zoals een dictatuur dat niet kan zijn).Geen reactie.
Het totalitaire karakter van het socialisme/communisme komt naar boven wanneer we beseffen dat - of het nu democratisch is of dictatoriaal - alle economische beslissingen worden genomen door 1 enkel orgaan, i.e. dat orgaan heeft de allomvattende macht over het gehele economische leven, incluisief (logischerwijze) gezondheidszorg, cultuur, sport, kleren, huizing, etc. Want dit is allemaal 'economisch'.
Daarom, zo zeggen de critici, is het communistische ideaal - los van praktische problemen over hoe je deze beslissingsprocedures gaat creëren; want ook daar bestaan wel wat kritieken op; dat het socialisme/communisme zijn eigen ideaal niet eens gaan waarborgen - totalitair. En ik heb nog nooit een schema gezien dat mij kon overtuigen dat het niet totalitair was. (Dit staat nog los van de kritiek op het feit dat indien er geen markt voor productiemiddelen is, er geen rationele economische calculatie kan zijn. En nog van een hele hoop andere kritieken.) Puur het concept dat 1 organisatie - want alle productiemiddelen zijn van 'de samenleving' - alle economische beslissingen mag nemen (en niemand daar buiten mag stappen) is, naar mijn aanvoelen, totalitair.
Waarschijnlijk zie jij het anders, maar dan zou ik het toch graag horen.
Op de stelling: "3. Het communisme draait rond het vraagstuk van de productieverhoudingen in een klassenmaatschappij. Conflicten zullen blijven bestaan, alleen zal er een consensus bestaan betreffende de productie & distributie van sociaal meerproduct."
Hoe moet ik die 'consensus' begrijpen? Het is waarschijnlijk waar dat als er eenmaal een 'communisme' is, dat het gros van alle mensen akkoord gaat met de rechtsregels, normen van handelen, etc. die er dan dominant zijn - dat moet ook: dat is een noodzakelijke voorwaarde voor alle samenlevingen, i.e. dat een kritische massa zich daaraan onderwerpt.
Maar wat moet ik begrijpen onder 'een consensus bestaan betreffende de productie en distrubitie van sociaal meerproduct'? Dat het gros van de mensen akkoord is met hoe het verspreid wordt? Waarschijnlijk; maar hoe ga je de beslissingsprocedures organiseren die dat gaan regelen? Welke organen gaan beslissen dat we nu meer zullen investeren in x en niet in y? Op welke manier zullen deze beslissingen genomen worden? En hoe kan je weten dat deze beslissingen correct of fout waren? Op welke manier zullen de beslissingen genomen worden dat er aan kapitaalsaccumulatie wordt gedaan in plaats van aan kapitaalsconsumptie? Op welke manier gaan we ervoor zorgen dat elke arbeider zijn eigen arbeidswaarde krijgt - en er dus geen diefstal van meerwaarde meer is? Hoe gaan we ervoor zorgen dat alle economische/culturele/etc. verschillen zodanig zijn dat mensen het in eigen handen hebben - want dat is toch ook een vaak gehoorde kritiek op het kapitalisme. Hoe gaat er omgegaan worden met de spanning tussen economische gelijkheid enerzijds en sociale/culturele/individuele ongelijkheid? Is er bijvoorbeeld nog een staat? Waarom niet? Hoe worden de beslissingen genomen binnenin de staat of bij abscentie van de staat? Dat zijn toch allemaal prangende praktische vragen, denk ik dan. Sommige daarvan zijn hardcore kritieken op het kapitalisme - maar het is mij toch niet duidelijk hoe een socialistische (of communistische) samenleving daar om mee zou gaan.
Logischerwijze; geen reactie.
Op de opmerking over hun alternatieve samenleving: "een systeem waarbij de productiemiddelen niet langer privé-bezit zijn, maar het bezit van zij die de rijkdommen produceren: "
De productiemiddelen zijn niet langer privé-bezit, maar het bezit van zij die de rijkdommen produceren?
Is dat dan ook geen privébezit? Het lijkt me duidelijk dat niet iedereen meewerkt aan de productie van 'alle' rijkdommen, maar van altijd particuliere werkers in een bepaald productieproces. Ik zie hier toch een contradictie in - waarschijnlijk jij niet; maar dan zou ik toch graag horen hoe je dit zou oplossen?
Waarschijnlijk - als ik mag - bedoel je zoiets als 'het is de eigendom van de arbeidersklasse in het algemeen', maar dan heb je het natuurlijk niet over 'het bezit van zij die de rijkdommen produceren', maar 'over het bezit van de gehele klasse waarvan altijd een paar particuliere mensen die rijkdommen produceren' of iets van dergelijke aard. Maar dat lijkt me toch wel iets anders dan wat er hier staat.
Geen reactie - wat had je verwacht?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten