Marx Principles of Communism (deel 1)

Kan je hier vinden.

Enkele opmerkingen.

1. Communisme wordt gedefinieerd als 'the doctrine of the liberation of the proletariat'. Laat dit nu toch toevallig een Sowelliaanse fout zijn: een proces definiëren aan de hand van zijn gehoopte resultaten, in plaats van aan zijn methoden. Op dezelfde manier zou ik liberalisme kunnen definiëren als 'de doctrine van de condities van de liberalisering van de mensheid'. Ik vind dit ook waar - maar ik ben me er wel, in tegenstelling tot Marx, van bewust dat ik zo een term heb gedefinieerd aan de gehoopte resultaten, terwijl dat doorgaans de term wordt begrepen als een bepaalde methode. Indien een communist iemand is die voorstander is van condities die de liberalisering van het proletariaat met zich meebrengen, dan ben ik ook een communist - en verschil ik met de andere communisten simpelweg over hoe ik dat wens te bereiken. 'k denk echter niet dat dit doorgaans zo begrepen wordt.
2. Als daarna proletariërs worden gedefinieerd als 'whose sole existende depends on the demand for labor' is het nogal eenvoudig: dan is er simpelweg geen proletariaat want niemand zijn leven hangt af naar de 'demand for labor', maar naar de 'demand for commodities'. Natuurlijk zal geen enkele communist hiermee akkoord gaan, maar dat is wel de essentie van het verhaal. Ondernemers hebben arbeid nodig enkel omdat dit hen helpt bij het maken van de middelen die zij voor ogen hebben - en daar worden arbeiders dan ook voor betaald (volgens hun ingeschate marginale bijdrage). Marx spreekt ook over the 'vagaries of unbridled competition' maar dit is maar de 'vagaries' van de wensen van de consument: hij beslist over het nut van de arbeid in het creëren van een goed - de ondernemer tracht enkel in te schatten wat de consument wenst. Wat Marx verwijt is simpelweg dat er veel meer goederen bijkomen en dus dat de levensstandaard stijgt: dit brengt met zich mee dat je niet heel je leven dezelfde arbeidersrol kan vervullen. Maar of dit per se slecht is, gegeven het alternatief?
3. In stukje 5 maakt hij gigantische drogredenering - maar logische fout, gegeven de toenmalige doctrine dat de waarde van goederen bepaald werden door de kost van productie. Als de waared van alle goederen bepaald woredn door de kost van productie, dan wordt de prijs van arbeid ook bepaald door de kost van productie! (Wat dus betekent dat alle arbeiders op het minimale niveau blijven hangen.) De waarheid is echter dat goederen helemaal niet bepaald worden volgens de kosten van productie. Arbeid is een productiegoed, dat zijn waarde haalt uit de consumptiegoederen die daar uiteindelijk mee gecreeërd worden.
4. Er wordt gesteld dat de proletariër zich enkel kan bevrijden door de vernietiging van private eigendom. Maar hoe zal dat de bevrijding met zich meebrengen? (Er staat hier wel degelijk 'private property in general'; dus geen private eigendom over je huis, huisdier, je arbeid, je kleren, etc.)
5. Eindelijk komen we bij puntje 14, waar 'this new social order' zijn uiterlijk krijgt. De industrie zal genationaliseerd worden en gepland worden volgens een 'common plan' en de participatie van iedereen in de samenleving. (Mises zat er dus recht op toen hij zei dat een planeconomie ging over de collectivisering van de productiemiddelen.) Interessant is dat Marx zegt dat 'competitie' wordt afgebroken en vervangen door 'associatie'. Maar kan er niet in het competitieve proces geassocieerd worden? ('k denk maar aan coöperatieven en dergelijke; dit behoudt het competitieve proces, maar is wel iets dat de meeste communisten 'associatie' zouden noemen.)
6. "Private property must be abolished and the distribution of all products according to common agreement - in a word, what is called the communal ownership of goods." En hoe ga je de 'tragedy of the commons' vermijden? Ahja, juist; het zal via een 'common plan' zijn met de 'vrije associatie' van iedereen. Maar waarom zal een politiek proces betere resultaten bekomen dan het alternatief? Los of je voor of tegen de markt hebt, moet je toch nog beargumenteren waarom het politieke proces betere resultaten zal bereiken. Dat is immers niet a priori evident.
7. Later vanaf deel 20.